کرونا مهمتر است یا ساسی؟!
خوانندهای حوزه بازار و بازاریابیاش را کاملا یادگرفته و میداند چطور، یک ایران برایش تبلیغ میکند!
یکبار از برجام میگوید و به عنوان یک دکتر خودخوانده توصیهای ناشایست(که شاید اصلا قبولش داشته یا نداشته باشد!) برای کودکان دارد و ما برنامه میگذاریم، کلیپش را چندبار میبینیم تحلیل میکنیم و نقد و کمی آنطرفتر به یک بازیگر فیلمهای ناجور، پول میدهد تا با استفاده از کثافتکاری بیشتر، ذهن و مهمتر از آن قلم مخاطبان و نقادان و دغدغهمندان را به خود درگیر کند؛ زیبانیست!؟
در صورتی که مسئله اصلی نه آن خواننده است نه آن بازیگر و نه رسانه… که چه بسیار در این دنیا از این خوانندهها و از آن بازیگران هستند و بعضا هم در رسانههای غربی حتی تیتر شدند و پول بسیاری هم به جیب زده و غروب کردند.
مسئله فرهنگ(به زعم بنده) برخلاف اقتصاد، چیزی نیست که اولویتش با کار رسانهای یا تصمیمات دولتی باشد؛ فرهنگ از «خواستن» شروع میشود و رسانهها به همراه مسئولان کشور، نقش هل دادن و هموار کردن مسیر را بازی میکنند. درست است که معمولا نفی کردن، نقد کردن و به حاشیه کشاندن، محبوبتر است اما همیشه کار درست نیست! درست نیست که همواره بگوییم صدا و سیما بد بد بد بوده و یا رسانهها و فلان دستگاهها کمکاری کردند؛ اتفاقا (با آنچه بنده طی این چندسال بررسی و مشاهده کردم) در حوزه کاری فرهنگی، سرعت رشد، بسیار مناسب بوده(با توجه به اقتضائات مادی و امکانات).
یک مثال به شدت قابل لمس، «کرونا» است که اکثر ما میدانیم چقدر خطرناک میباشد. میبینیم که یکسال از زندگیمان را به شدت درگیر کرده و همه میگویند دوست دارند که این ویروس منحوس برود تا بتوانند به روال عادی زندگی برگردند؛ اما «خواستن» به معنای واقعی از سوی مردم درکار نیست!
آیا در این موضوع که شاید «مهمترین موضوع فرهنگی» باشد که طی چندسال اخیر مطرح میشود، رسانهها کمکاری کردند؟! مسئولان چه باید میکردند که نکردند؟(درباب فرهنگسازی). همه یکصدا داد میزنند که «ماسک بزنید» و یا «در مکانهای شلوغ» جمع نشوید یا «اگر کار ضروری ندارید بهتر است در خانه بمانید» حتی خودمان هم میدانیم که چقدر خطرناک است و کشنده؛ اما «خواستن واقعی» در کار نیست و بسیاری از رستورانها هم در اقصی نقاط کشور پر شدهاند…
شاید در اصل خود ما از «کمکاری» فرهنگی رنج میبریم! آنهم در مسئلهای که با جانمان سر و کار دارد…
وضعیت بدتر از آنهم هست؛ وقتی والدین این سرزمین برای اینکه فرزندانشان را ساکت کنند و وقتشان را با کودکانشان نگذارانند، تلفن همراه یا تبلت را تقدیمش میکنند تا ساعات زیادی را مشغول بازی باشد (بعضا هرگونه بازی حتی مخرب ذهن و باطن کودک) چه جایی از داد و فریاد برای مشکلات فرهنگی و کمکاریهای احتمالی این حوزه هست!؟
نکته نویسنده: برای همین «لزوم نپرداختن به خود موزیکویدئویی منتشر شده»؛ صبر کردم تا این موضوع که متاسفانه داغ شده بود در شبکههای اجتماعی، سرد شود و بعد به آن اشاره کنم.
محمد مولوی/ رسانهپژوه
نظرات (0)
در حال بارگذاری نظرات...