وقتی همه می نالیم …

مشکلات اقتصادی کمرشکن در پسِ تحریم ها و خروج دولت دونالد ترامپ از برجام کم بود، کرونا هم که آمد و نقاط سالم مانده اقتصاد کشور که می شد از آن به نانِ بخور و نمیر یاد کرد، هدف قرار داد. اقتصاد واکر به دست ایران کم کم ویلچر نشین شد و اکنون هم به مرز بستری در سی سی یو رسیده است. اگر ماسک اکسیژنش را هم برای لحظه ای برداریم ، الفتاحه ….

پایگاه خبری رسا نشر-مهدی سوری :مشکلات اقتصادی کمرشکن در پسِ تحریم ها و خروج دولت دونالد ترامپ از برجام کم بود، کرونا هم که آمد و نقاط سالم مانده اقتصاد کشور که می شد از آن به نانِ بخور و نمیر یاد کرد، هدف قرار داد. اقتصاد واکر به دست ایران کم کم ویلچر نشین شد و اکنون هم به مرز بستری در سی سی یو رسیده است. اگر ماسک اکسیژنش را هم برای لحظه ای برداریم ، الفتاحه ….
اینکه چقدر تحریم ها می توانست و توانسته برروی اقتصاد ما تاثیر مستقیم بگذارد را باید کارشناسان اقتصادی موشکافی کنند. اما اگر میدانستیم تحریم ها و حتی مشکلات ناخواسته مانند کرونا تا این حد مردم را زیر فشار قرار می دهد و اجازه دادیم اوضاع به سمتی برود که صدای شکسته شدن استخوان های قشر ضعیف جامعه به گوش برسد؛ مقصر ماییم و نه هیچ کس دیگر.  و این موضوع ارتباط مستقیم مدیریت غلط  اقتصادی دارد. در کشوری که مسئولینش دلشان نمی خواهد جایشان را به کسی بدهند! و ازاین سِمَت به سِمَتِ دیگر و از سازمانی به سازمان دیگری می روند بی آنکه فکر کنند که سابقه حضورما در این پست چقدر بر بهتر شدن کشور و اوضاع زندگی مردم تاثیر داشته است، نمی توان توقع بهتر از این را هم داشت !

واقعاً اگر هنوز نمی دانید و فکر می کنید که کار کرده اید ، برای یک ساعت در سطح شهر قدم بزنید. در مترو و تاکسی با گلایه های مردم همراه شوید تا درک کنید که هیچ کاری نکرده اید!

چون کاررا آن کرد که تمام کرد. گرانی و تورم روز افزون در زمینه مسکن، مایحتاج زندگی و اقلام خوراکی نشان دهنده این است که دولت و سازمان های نظارتی در کنترل قیمت ها و تامین اجناس ناتوان بوده اند. وقتی یک کالای تولید داخل در طول ۷ ماه گذشته بیش از ۴ مرتبه تغییر قیمت می دهد، عملاً خرید آن کالا برای کارگری که حقوقش فقط یکبار و درابتدای سال افزایش داشته سخت خواهد بود.
خانواده ای که تا سال گذشته بخش عمده ی درآمدش صرف هزینه های اجاره و اقساط وام می شد، امسال همه درآمدش را بالاجباربه این موارد اختصاص داده است. ته مانده حقوقی هم که اگر بماند با این گرانی به خرید مواد غذایی نخواهد رسید. از صدقه سر اداره کنندگان دولت، سفره مردم کوچک شده بود. اما امسال به کلی خودِ سفره از زندگی مردم حذف شده است. چراکه دیگرچیزی نیست که در آن بگذارند.

این روزها همه می نالند. البته که کار دیگری از دستشان برنمی آید. این کار را هم نکنند غمباد می گیرند!

حتی رئیس جمهور کشور هم به نوعی ناله سر داده است. جمله معروف آدرس لعن و نفرین بزرگترین ناله ایست که نشان از نا امیدی رئیس جمهور در این شرایط برای بهتر شدن اوضاع دارد. و احتمالاً با این نیت که شاید کمی با ناله و نفرین بتوان حال مردم را بهتر کنیم. حال مردم اصلاً خوب نیست. و لعن و نفرین هم دیگر جواب نمی دهد. همانطور که تحمل و صبر چندساله جواب نداد. اکنون باید از معاونین و سخنگویان دولت پرسید: شما که مردم را به سمت صبر، استقامت و تحمل این شرایط سوق می دهید، خودتان هم در شرایط آنان زندگی می کنید و مرغ، ارزانترین ماده پروتئینی که تا سال گذشته کم و بیش در سبد همه خانواده های ایرانی یافت می شد هم به دلیل گرانی از سفره های شما هم حذف شده است یا خیر؟؟